มีเรื่องราวจะมาเล่าให้ฟังมันคือความเจ็บปวดของคนรู้จักในเรื่องที่ว่า...จะมีชีวิตอยูได้ยังไง???
เคยไหม...ที่เสียใจครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิต เคยรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก เป็นเพราะใครคนหนึ่ง
เขาเป็นคนที่นิสัยดีมากจริงๆ นิสัยดีจนบางครั้งผู้หญิงคนหนึ่งต้องถามตัวเองว่า "นี่คือความฝันรึเปล่า"
เธอกับเขารู้จักกันมาได้สักพัก...เธอเจอแล้วล่ะคนที่เธออยากฝากชีวิตไว้
แต่...วันหนึ่งเขาเดินเข้ามาบอกลาเธอว่าจะไปหาแม่ที่ต่างจังหวัด เค้าไม่ได้บอกว่าเค้าจะกลับมา แต่เขาบอกแค่ว่า "ลาก่อน"
เธอไม่เคยรู้เลยว่านั้นเป็นคำลาตลอดชีวิตของเขา เขาจะไม่ได้กลับมาหาเธออีกแล้ว
เธอเอาแต่ร้องไห้ แต่เธอก็หวังว่าเขาและเธอจะกลับมาพบกันอีกครั้ง เธอจะรอเขาแม้มันจะเนิ่นนานก็ตาม
แต่ไม่ถึงอาทิตย์ ก็มีคนเดินมาบอกกับเธอว่า "แฟนแกนะตายแล้ว" ขาแทบทรุด วันนั้นเธอได้รู้จักกับคำว่าตายทั้งเป็นครั้งแรก พ่อของเขายิ้มให้เธอบางๆ เธอได้แต่นอนร้องไห้ กอดกับความทรงจำที่เจ็บปวดของเธอ...แม้มันจะเป็นเวลาที่ไม่นานมากนักแต่เธอก็ยังดีใจที่ได้เจอเขา ได้รู้จักกับเขา
ทุกคำพูดที่ดี ทุกๆการกระทำ ขอบคุณมากจริงๆที่เขาทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งมีความสุขมากจนถึงมากที่สุด
...ไม่รู้ว่าเธออยู่มาจนวันนี้ได้ยังไง
แต่เธอก็อยู่มาจนทุกวันนี้...
ระยะเวลา3ปีแล้วที่แฟนเธอได้จากไป...
....มันเป็นสามปีที่ไม่มีเขาคนนั้นเคียงข้าง
บางครั้งแค่ได้ยินชื่อเขา เธอก็ร้องไห้ออกมาอย่างไม่มีเหตุผล
เธอคิดถึงเขามาก ทุกครั้งที่เสียใจรู้สึกเหมือนไม่เหลือใครในโลกนี้...แต่เธอก็ยังมีสายลมอุ่นๆโอบกอด
ไม่รู้ว่าเวลาเท่านี้เรียกว่าการรอคอยไหม...
แต่เธอก็รอคอยมาตลอดสามปี แม้รู้ว่ามันไม่มีค่า แต่เธอก็จะรอ รอผู้ชายที่ยิ้มหวานคนนนั้น คิดว่าสักวันเธอคงได้พบเขาเขาอีก
ผู้ชายที่ดีที่สุดในชีวิต
